Oog Contact

In de nacht  van 1e naar 2e Paasdag 2007 lig ik net in bed toen plots hevige pijnscheuten door de rechterzijde van mijn gezicht en door mijn hoofd gingen. De pijnscheuten waren heftig, ik  zat direct recht op bed. Ik was totaal in shock, dit is voor mij ongekend. De huisartsenpost komt in mij op maar iets weerhoudt mij om niet uit bed te stappen.

Doorheen de pijnscheuten zie ik in het donker een walvisoog te voorschijn komen. Ik was verbaasd, zie ik dit goed? Hoe meer ik in oogcontact ben des te sterker de pijnscheuten. Ik kreeg in de gaten dat er energetisch aan mijn hoofdchakra’s werd gewerkt, kanalen werden geopend. Ik vraag de energieën hiermee te stoppen. Deze hogere frequenties zijn te zwaar voor mijn fysieke lagere frequentie. Dit moet gedoseerd worden en ik weet dat ik mijn tempo mag bepalen en daar dienen zij met respect om te gaan. En dan doen ze zeker met wederzijdse respect.  Door de pijn heen ben ik toch in slaap gekomen.

Dit voorval bleek te maken te hebben met de workshop ‘in contact met walvissen”  onder begeleiding van Celia Fenn uit Zuid-Afrika en Jadthen Jewell uit Canada. De pijn was er nog doch dit weerhield mij niet om naar Almere te rijden waar de bijeenkomst zou plaatsvinden.

In de ochtend reizen we met Celia Fenn reizen naar de zuidelijke oceanen in de ontmoeting om samen te werken met de walvissen. De pijn was steeds aanwezig dan wel dragelijk. In de middag reizen we met Jadthen naar de noordelijke oceanen om ook aldaar samen te werken met de walvissen. Juist in deze ontmoeting komt de pijn in alle hevigheid terug zoals die nacht. Het was ondragelijk en zeer ongemakkelijk en zeer lastig om mij te aarden om de pijn in de aarde af te voeren.

Aan het einde van de bijeenkomst ben ik op Jadthen afgestapt om met hem te overleggen of hij mijn situatie kon plaatsen. Ja, hij herkent dit fenomeen en kon dit inderdaad plaatsen en merkte op dat er aan mijn hoofdchakra’s werd gewerkt. Hij gaf mij het advies mijn tempo en mate van het proces aan te geven. De energieën hebben zich aan te passen aan mijn fysieke gesteldheid. Goeie tip, dacht ik zo, dit is ook de wijze van omgang in de samenwerking. Ik had die nacht juist gereageerd en ik blijf mijn tempo bepalen. En zo is het.

Scroll naar boven